Ένα κατατοπιστικό άρθρο που αφορά λεπτμέρειες για τον ιό της εποχής,τη διάδοση και τρόπους αντιμετώπισης.
Αφορά ιδιαίτερα τος μαθητές της Γ Λυκείου σχετικά με την ύλη της Βιολογίας γενικής παιδείας (λέμε τώρα...).
Απο την υγεία της εφημερίδας των Συντακτών 26-10-2014
[1]
1ος μύθος: Ο ιός του Εμπολα είναι αερογενής, υδατογενής ή εξαπλώνεται μέσω απλής επαφής
Αλήθεια: Ο ιός Εμπολα μεταδίδεται όταν τα σωματικά υγρά μολυσμένου ατόμου έρχονται σε επαφή με τους βλεννογόνους μη μολυσμένου ατόμου. Αυτό σημαίνει ότι υγρά, όπως το αίμα, ο ιδρώτας ή τα ούρα κ.λπ. πρέπει να έρθουν σε επαφή με τα μάτια, το στόμα, τα ρουθούνια, τα αυτιά, την περιοχή των γεννητικών οργάνων ή μια ανοιχτή πληγή ώστε να σας μολύνει.
Με άλλα λόγια, χρειάζεται εκτεταμένη επαφή για να μολυνθεί κανείς από τον ιό. Αυτός είναι ο λόγος που πολλά από τα θύματα της νόσου στη Δυτική Αφρική είναι οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας ή μέλη της οικογένειας του ασθενή. Η μετάδοση προλαμβάνεται εύκολα με τη λήψη μέτρων, όπως μάσκες, γάντια, προστατευτικές ποδιές και μονάδες απομόνωσης.
Την περασμένη εβδομάδα, το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) χαρακτήρισε την απλή επαφή με μολυσμένα άτομα ως «χαμηλού κινδύνου» συμπεριφορά. Σύμφωνα με τον Οργανισμό, απλή επαφή είναι όταν «κάποιος βρίσκεται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα στο ίδιο δωμάτιο ή σε περιοχή φροντίδας σε απόσταση ενός μέτρου από τους ασθενείς, χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό (ενδυμασία) ατομικής προστασίας, ή όταν κάποιος έχει άμεση σύντομη επαφή (π.χ. χειραψία) με περιστατικό Εμπολα χωρίς τον εξοπλισμό προσωπικής προστασίας».
Υγειονομικοί στη Δυτική Αφρική διδάσκουν τους κατοίκους για τη σημασία του πλυσίματος των χεριών με σαπούνι και νερό, τη διακομιδή των άρρωστων μελών της οικογένειας τους σε κλινικές και την ταφή των ανθρώπων τους που πέθαναν από τον ιό, ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μόλυνσής τους.
2ος μύθος: Η επιστροφή των ασθενών με Εμπολα στις χώρες προέλευσής τους βάζει τους πολίτες σε κίνδυνο
Αλήθεια: Ακόμα κι αν ο Donald Trump αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας, μέσω Twitter, την άποψή του ότι φέρνοντας ασθενείς με Εμπολα πίσω στις χώρες που κατοικούν για θεραπεία, είναι εγκληματική πράξη, δεν θα αποθαρρυνθούμε από το να δούμε τα πραγματικά δεδομένα της νόσου.
«Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να επιτρέψουν τα μολυσμένα άτομα με Εμπολα να επιστρέψουν. Οι άνθρωποι που πάνε σε μακρινά μέρη για να βοηθήσουν είναι σπουδαίοι, αλλά θα πρέπει να υποστούν τις συνέπειες»! έγραψε ο μεγιστάνας, προδίδοντας με τον τρόπο αυτόν την πλήρη άγνοιά του για τον Εμπολα.
Η εξάπλωση του ιού δεν οφείλεται στο ότι είναι ένα μοναδικά ισχυρό στέλεχος ιού, αλλά στην απελπιστικά ελλιπή υγειονομική περίθαλψη της δυτικής Αφρικής. Γάντια, ποδιές, μάσκες, τήρηση των κανόνων υγιεινής και μονάδες απομόνωσης είναι αρκετά για να προστατευτούν οι υγειονομικοί από τη μόλυνση από τον ιό. Ομως, οι χώρες όπου ο ιός Εμπολα έχει εξαπλωθεί δεν έχουν επαρκείς πόρους ή εγκαταστάσεις για να περιθάλψουν σωστά και να απομονώσουν τους ασθενείς.
Mιλώντας στην εφημερίδα «Voice of America», ο Dr. Daniel Bausch, εμπειρογνώμων του ιού, καθηγητής του Πανεπιστημίου Tulane, εξηγεί ότι τα χρόνια του πολέμου και της φτώχειας έχουν αφήσει χώρες, σαν τη Σιέρα Λεόνε και τη Λιβερία, εξαιρετικά ευάλωτες σε μια επιδημία. «Πηγαίνεις σε ένα νοσοκομείο στη Σιέρα Λεόνε και τη Λιβερία και δεν είναι ασυνήθιστο για έναν υγειονομικό να πει: “Δεν έχουμε γάντια” ή “Δεν έχουμε καθαρές βελόνες”» και προσθέτει: «Ολες οι μεγάλες επιδημίες του ιού Εμπολα ή του αδερφού του, ιού Marburg, συμβαίνουν σε μέρη όπου η μακροχρόνια κοινωνική και πολιτική αναταραχή έχουν αποδεκατίσει τα δημόσια συστήματα υγείας».
3ος μύθος: Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη επιδημία του ιού Εμπολα
Αλήθεια: Αυτό είναι το μεγαλύτερο ξέσπασμα του ιού Εμπολα στην Ιστορία, αλλά δεν είναι το πρώτο. Ο ιός διαγνώστηκε για πρώτη φορά στον άνθρωπο το 1976 στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Τότε, είχαν μολυνθεί 318 άνθρωποι και η θνησιμότητα έφτανε το 88%. Από τότε, διάφορα στελέχη της νόσου έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην αφρικανική ήπειρο, μολύνοντας 425 άτομα το 2000 και, πιο πρόσφατα, 57 άτομα το 2012, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
4ος μύθος: Ο Εμπολα μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά (ή κρεμμύδια ή συμπυκνωμένο γάλα ή…)
Αλήθεια: Τα αντιβιοτικά θεραπεύουν βακτηριακές λοιμώξεις, όχι ιογενείς λοιμώξεις. Επί του παρόντος, δεν υπάρχει ούτε θεραπεία ούτε εμβόλιο για τον ιό Εμπολα.
Αντ' αυτών, υπάρχει ένας πειραματικός ορός ο οποίος έχει σχεδιαστεί για να εμποδίσει την πορεία του ιού. Πριν από την τρέχουσα επιδημία, είχε δοκιμαστεί μόνο σε πιθήκους και δεν έχει εγκριθεί για ανθρώπινη χρήση. Οι Αμερικανοί ασθενείς με Εμπολα, Κεντ Μπράντλεϊ και Νάνσι Ράιτμπολ, αποφάσισαν να το ρισκάρουν και να λάβουν το πειραματικό φάρμακο. Οι πρώτες αναφορές είναι συγκρατημένα αισιόδοξες όσον αφορά τη βελτίωση της πορείας της υγείας τους. Ωστόσο δεν είναι ξεκάθαρο τι ρόλο παίζει -κι αν παίζει- ο ορός στην ανάρρωσή τους, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Washington Post».
5ος μύθος: Ακόμα κι αν νικήσετε τον ιό Εμπολα, μπορεί να τον μεταδώσετε
Αλήθεια: Μόνο οι άνθρωποι που παρουσιάζουν συμπτώματα του Εμπολα μπορεί να μεταδώσουν τον ιό σε άλλους. Στη Μινεσότα των ΗΠΑ, όπου σημειώθηκε ο πρώτος και μοναδικός μέχρι στιγμής θάνατος Αμερικανού, ο Aaron DeVries, γιατρός, διευθυντής του Tμήματος Λοιμωδών Νοσημάτων του υπουργείου Υγείας στην Πολιτεία, διαβεβαίωσε τους πολίτες της κοινότητας ότι μόνο τα άτομα με συμπτώματα του ιού, όπως είναι ο πυρετός, ο πονοκέφαλος, ο εμετός και η διάρροια, μπορεί να τον μεταδώσουν, όπως αναφέρει ο αμερικανικός ειδησεογραφικός ιστότοπος και blog «The Huffington Post». Ωστόσο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επισημαίνει ότι ο ασθενής που έχει αναρρώσει από τον ιό μπορεί να τον μεταδώσει μέσω του σπέρματός του μέχρι και επτά εβδομάδες μετά.
6ος μύθος: Ο Εμπολα υγροποιεί τα όργανά σας και προκαλείται αιμορραγία από το στόμα
Αλήθεια: Αν και μεταξύ των συμπτωμάτων του ιού περιλαμβάνονται η αιμορραγία από τα μάτια, τα αυτιά, τη μύτη και το στόμα, αυτά αφορούν μόνο το 20% των περιπτώσεων, εξηγεί στη «Huffington Post» η Dr. Nahid Bhadelia, MD, επιδημιολόγος διευθύντρια του Eθνικού Κέντρου Εργαστηριακού Ελέγχου Αναδιδόμενων Λοιμώξεων στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης.
Τα όργανα του σώματος δεν υγροποιούνται. Ωστόσο, όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν από Εμπολα είναι συνήθως επειδή ο ιός προκαλεί πολυοργανική ανεπάρκεια και σοκ. Αυτό συμβαίνει επειδή ο ιός αποδυναμώνει τα αιμοφόρα αγγεία, προκαλώντας εσωτερική και ενίοτε εξωτερική αιμορραγία. Ο ιός επίσης εμποδίζει το σώμα από την αποτελεσματική πήξη του αίματος, η οποία θα βοηθούσε να σταματήσει η αιμορραγία.
…………………………………………………….
Το όνομά του
Το μαύρο ποτάμι
Ο ιός Εμπολα πρωτοεμφανίστηκε πριν από 38 χρόνια προκαλώντας μία μυστηριώδη ασθένεια σε χωρικούς του Ζαΐρ -σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Η διεθνής επιστημονική ομάδα που ήταν επιφορτισμένη με τη διερεύνηση της ασθένειας σοκαρίστηκε, το 1976, με το ξέσπασμα του ιού.
Οι επιστήμονες εξέτασαν δείγματα αίματος που αποστάλθηκαν από την Αφρική σε ένα βελγικό εργαστήριο. Ο ιός έμοιαζε με σκουλήκι ή μακρύ κορδόνι. Με το που έφτασαν στο Ζαΐρ οι επιστήμονες, παρατήρησαν πόσο γρήγορα εξαπλωνόταν και πόσο γρήγορα σκότωνε τα θύματά του. Ηξεραν ότι έπρεπε να εντοπίσουν τον τρόπο μετάδοσής του, τη δράση του στο εσωτερικό του σώματος και το πώς θα μπορούσε να σταματήσει. Αλλά θα έπρεπε, επίσης, να βρουν ένα όνομα για τον νέο ιό.
Η ιστορία για το πώς ο ιός Εμπολα πήρε το όνομά του είναι σύντομη και κάπως τυχαία, σύμφωνα με τον Piot. Αργά μια νύχτα, η ομάδα των επιστημόνων καθώς έπιναν μπέρμπον συζητούσαν για το πιθανό όνομα που θα έπρεπε να δώσουν στον ιό που… κυνηγούσαν.
Ο ιός εμφανίστηκε σε ένα χωριό που ονομάζεται Yambuku, έτσι θα μπορούσε από κει να πάρει το όνομά του, υποστήριξε το μέλος της ομάδας Dr. Piere Sureau, του Ινστιτούτου Παστέρ της Γαλλίας. Ομως, ονομάζοντας τον ιό Yambuku το χωριό θα διέτρεχε τον κίνδυνο στιγματισμού, υποστήριξε ο Dr. Joel Breman, του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Nόσων (CDC). Ηταν ο Karl Johnson, ένας άλλος ερευνητής από το CDC και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, που πρότεινε ο ιός να πάρει το όνομα ενός ποταμιού, έτσι ώστε να μετριαστεί η έμφαση σε έναν συγκεκριμένο τόπο.
Ετσι, κάρφωσαν έναν μικρό χάρτη στον τοίχο και άρχισαν να αναζητούν άλλα ποτάμια κοντά στο Yambuku. Στον χάρτη φάνηκε ότι το πιο κοντινό ποτάμι ονομαζόταν Εμπολα, που σημαίνει «Μαύρος Ποταμός» στην τοπική διάλεκτο lingala. «Φαινόταν κατάλληλα δυσοίωνη η ονομασία», γράφει ο Piot στο βιβλίο του.
……………………………………………………………………………………………………………..
Το παιχνίδι των φαρμακοβιομηχάνων κοστίζει ανθρώπινες ζωές
Aνθρωποι χάνουν καθημερινά τη ζωή τους από το πρόσφατο ξέσπασμα του ιού Εμπολα που μαίνεται στην Αφρική. Παρ' όλα αυτά, δεν υπάρχει καμία γνωστή θεραπεία για τον ιό, ούτε προληπτικό εμβόλιο που να μπορεί να προστατεύσει τους ανθρώπους. Τι θα χρειαστεί, λοιπόν, για να απαλλαγούμε από αυτήν την καταστροφική ασθένεια, η οποία μετρά σαρωτικές εμφανίσεις από το 1938;
«Υπάρχουν πολλά εμβόλια που ήταν εξαιρετικά επιτυχή στην προστασία των πειραματόζωων, συμπεριλαμβανομένων των μη ανθρώπινων πρωτευόντων θηλαστικών, κατά του ιού Εμπολα», δήλωσε πρόσφατα στα διεθνή ΜΜΕ ο Dr. Thomas W. Geisbert, καθηγητής Mικροβιολογίας και Aνοσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Αλλά τι γίνεται με την ανάπτυξη ενός εμβολίου για τους ανθρώπους; «Είναι μια πολύ μεγάλη ρυθμιστική διαδικασία. Από την ανάπτυξη ενός εμβολίου για τα ζώα μέχρι την προστασία των ανθρώπων… Είναι πραγματικά απλώς μια διαδικασία με πολλά ρυθμιστικά και γραφειοκρατικά εμπόδια».
Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή, όπως εξήγησε ο Dr. Stephen Morse, επιδημιολόγος στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Columbia Mailman, Σχολή Δημόσιας Υγείας, είναι ότι ισχυρό λόγο στο «παιχνίδι» έχουν οι οικονομικοί παράγοντες.
«Οι εταιρείες εμβολίων καθοδηγούνται από τις οικονομικές θεωρήσεις», είπε και πρόσθεσε: «Είναι φοβερό, αλλά πρέπει να το πω: προχωρούν μόνο αν είναι πεπεισμένοι ότι οικονομικά… αξίζει τον κόπο να παραχθεί ένα εμβόλιο».
…………………………………………………………………………….
Τι συμβαίνει όταν ένα άτομο έχει μολυνθεί
[2]
Πώς ενεργεί ο διαβόητος για την πρόκληση, σε ορισμένες περιπτώσεις, αιμορραγίας από τα μάτια και τα αυτιά αλλά και κυρίως θανάτου ιός Εμπολα; Πώς δρα και προκαλεί τόσο ακραία συμπτώματα; Και γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός δυσκολεύεται τόσο πολύ να αποκρούσει τον θανατηφόρο ιό;
Πρόκειται, άλλωστε, για τον ιό που ευθύνεται για την «επιδημία που κινείται πιο γρήγορα απ' ό,τι οι προσπάθειές μας για να τον ελέγξουμε», όπως -συμφωνά με το Reuters- είπε η Margaret Chan, επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Στα παραπάνω ερωτήματα απαντά στη «Huffington Post» η Dr. Nahid Bhadelia, MD, επιδημιολόγος διευθύντρια του Eθνικού Κέντρου Εργαστηριακού Ελέγχου Αναδιδόμενων Λοιμώξεων στο Πανεπιστημίου της Βοστόνης.
Πώς εισέρχεται στο σώμα;
Είναι γνωστό ότι ο Εμπολα δεν μολύνει τον άνθρωπο μέσω του αέρα – θα πρέπει να έρθει σε επαφή με τον ιό, κατά κάποιον τρόπο, για να κινδυνεύσει από λοίμωξη.
Mεταδίδεται μέσω της έκθεσης σε μολυσμένο με τον ιό ζώο (νυχτερίδα ή πρωτεύον), μέσω της έκθεσης στα σωματικά υγρά ενός ανθρώπου που έχει προσβληθεί και έχει συμπτώματα και μέσω της έκθεσης σε αντικείμενα που έχουν μολυνθεί με τον ιό. Οι άνθρωποι που φροντίζουν ένα άρρωστο μέλος της οικογένειάς τους έρχονται σε επαφή με τον ιό, για παράδειγμα, όταν καθαρίζουν τον εμετό ή τη διάρροια. Ο ιός εισέρχεται στον οργανισμό τους μέσω της μύτης, του στόματος, των ματιών κ.ο.κ., από τη στιγμή που δεν τηρούνται αυστηρά οι κανόνες υγιεινής – πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι.
Ο Εμπολα μπορεί να επιβιώσει έξω από τον οργανισμό που έχει μολύνει για σημαντικό χρονικό διάστημα – μια-δυο ημέρες σε θερμοκρασία δωματίου. Για τον λόγο αυτόν, ο έλεγχος των λοιμώξεων είναι εξαιρετικά σημαντικός. «Αν αποστειρώνεται ο εξοπλισμός, αν υπάρχει διαθεσιμότητα απολυμαντικών, ορών… και αν είμαστε σε θέση να καθαρίζουμε τους χώρους και να απομονώνουμε αποτελεσματικά τους ασθενείς, η έκρηξη του ιού δεν θα έβρισκε γόνιμο έδαφος να εξαπλωθεί. Γι' αυτό στους χώρους με καλό έλεγχο των λοιμώξεων και ιατρικές υποδομές δεν υπάρχει απολύτως κανένας κίνδυνος εξάπλωσης του παθογόνου».
Με τι μοιάζουν τα συμπτώματα;
Ο Εμπολα ξεκινά συνήθως με γριπώδη συμπτώματα. Αν και είναι γνωστός για τα ακραία αιμορραγικά συμπτώματά του -αιμορραγία από τα μάτια, κ.λπ.-, αυτά δεν θα τα βιώσουν όλοι. «Στην πραγματικότητα, μόνο το 20% των ανθρώπων θα έχουν αυτά τα ακραία συμπτώματα. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να υποκύψουν στην ασθένεια πριν φτάσει σε αυτό το σημείο, μερικοί μπορεί να έχουν μια μικρή αιμορραγία, μερικοί μπορεί να έχουν μόνο αιμορραγία των ούλων ή μώλωπες». Τα συμπτώματα που θυμίζουν γρίπη συνήθως συμβαίνουν στα πρώτα στάδια της ασθένειας, πριν το άτομο αρρωστήσει πολύ και αρχίσει να βιώνει πιο σοβαρά συμπτώματα όπως είναι ο εμετός, η διάρροια και η χαμηλή αρτηριακή πίεση. Η βαριά αιμορραγία παρατηρείται στα τελικά στάδια της νόσου. Οι άνθρωποι που πεθαίνουν από τον ιό συνήθως καταλήγουν από πολυοργανική ανεπάρκεια και σοκ. «Το σοκ είναι από την αιμορραγία – ο ασθενής αιμορραγεί σε διάφορα μέρη του σώματός του και το αίμα διαρρέει έξω από τα αιμοφόρα αγγεία. Ακόμα και αν δεν είναι εμφανής η αιμορραγία, συμβαίνει διαρροή αίματος».
Τι συμβαίνει όταν εισέλθει στο σώμα;
Μόλις ο ιός Εμπολα βρει τον δρόμο του μέσα στο σώμα, μπαίνει στα κύτταρα του οργανισμού και αναπαράγει τον εαυτό του. «Στη συνέχεια, εκρήγνυται έξω από τα κύτταρά και παράγει την πρωτεΐνη αυτή που σπέρνει τον όλεθρο». Η πρωτεΐνη ονομάζεται γλυκοπρωτεΐνη ιού Εμπολα (ebolavirus) και προσκολλάται στα κύτταρα στο εσωτερικό των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό αυξάνει τη διαπερατότητα των αιμοφόρων αγγείων, οδηγώντας στη διαρροή αίματος έξω από τα αγγεία. «Ο ιός προκαλεί διαταραχή στην ικανότητα του σώματος να πήζει και να πυκνώνει το αίμα». Ακόμα και άνθρωποι που δεν εμφανίζουν αιμορραγικά συμπτώματα αντιμετωπίζουν αυτή τη διαρροή αίματος από τα αγγεία – που μπορεί να οδηγήσει σε σοκ και, τελικά, σε θάνατο.
Ο ιός Εμπολα είναι επίσης «μανούλα» στο να αποφεύγει τις φυσικές άμυνες του οργανισμού: μπλοκάρει την ειδοποίηση του οργανισμού προς τα κύτταρα που ονομάζονται ουδετερόφιλα, τα οποία είναι λευκά αιμοσφαίρια επικεφαλής της σήμανσης συναγερμού ώστε να επιτεθεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Ο Εμπολα μολύνει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και ταξιδεύει με τα κύτταρα αυτά σε άλλα μέρη του σώματος – συμπεριλαμβανομένων του ήπατος, των νεφρών, της σπλήνας και του εγκεφάλου.
Κάθε φορά που ένα από τα κύτταρα που έχουν μολυνθεί με τον ιό Εμπολα εκρήγνυται και χύνεται έξω το περιεχόμενό του, η ζημιά και η παρουσία των σωματιδίων του ιού ενεργοποιούν τα μόρια που ονομάζονται κυτοκίνες. Σε ένα υγιές σώμα, οι κυτοκίνες είναι υπεύθυνες για να προκαλέσουν μια φλεγμονώδη αντίδραση, έτσι ώστε το σώμα να ξέρει ότι δέχεται επίθεση. Αλλά στην περίπτωση ενός ασθενή με Εμπολα, «συμβαίνει μια τόσο εντυπωσιακή απελευθέρωση κυτοκινών, που είναι η αιτία για τα γριπώδη συμπτώματα» – το πρώτο σημάδι του ιού Εμπολα.
Σύνδεσμος άρθρου : http://www.efsyn.gr/?p=246747
λήψη του εγγράφου σε pdf
https://drive.google.com/file/d/0By0AQofgjr2WanloM2FCeEs5WjQ/view?usp=sharing
Αφορά ιδιαίτερα τος μαθητές της Γ Λυκείου σχετικά με την ύλη της Βιολογίας γενικής παιδείας (λέμε τώρα...).
Απο την υγεία της εφημερίδας των Συντακτών 26-10-2014
- Εφημερίδα των Συντακτών - http://www.efsyn.gr -
Καταρρίπτονται οι έξι μύθοι για την επιδημία
[1]1ος μύθος: Ο ιός του Εμπολα είναι αερογενής, υδατογενής ή εξαπλώνεται μέσω απλής επαφής
Αλήθεια: Ο ιός Εμπολα μεταδίδεται όταν τα σωματικά υγρά μολυσμένου ατόμου έρχονται σε επαφή με τους βλεννογόνους μη μολυσμένου ατόμου. Αυτό σημαίνει ότι υγρά, όπως το αίμα, ο ιδρώτας ή τα ούρα κ.λπ. πρέπει να έρθουν σε επαφή με τα μάτια, το στόμα, τα ρουθούνια, τα αυτιά, την περιοχή των γεννητικών οργάνων ή μια ανοιχτή πληγή ώστε να σας μολύνει.
Με άλλα λόγια, χρειάζεται εκτεταμένη επαφή για να μολυνθεί κανείς από τον ιό. Αυτός είναι ο λόγος που πολλά από τα θύματα της νόσου στη Δυτική Αφρική είναι οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας ή μέλη της οικογένειας του ασθενή. Η μετάδοση προλαμβάνεται εύκολα με τη λήψη μέτρων, όπως μάσκες, γάντια, προστατευτικές ποδιές και μονάδες απομόνωσης.
Την περασμένη εβδομάδα, το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) χαρακτήρισε την απλή επαφή με μολυσμένα άτομα ως «χαμηλού κινδύνου» συμπεριφορά. Σύμφωνα με τον Οργανισμό, απλή επαφή είναι όταν «κάποιος βρίσκεται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα στο ίδιο δωμάτιο ή σε περιοχή φροντίδας σε απόσταση ενός μέτρου από τους ασθενείς, χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό (ενδυμασία) ατομικής προστασίας, ή όταν κάποιος έχει άμεση σύντομη επαφή (π.χ. χειραψία) με περιστατικό Εμπολα χωρίς τον εξοπλισμό προσωπικής προστασίας».
Υγειονομικοί στη Δυτική Αφρική διδάσκουν τους κατοίκους για τη σημασία του πλυσίματος των χεριών με σαπούνι και νερό, τη διακομιδή των άρρωστων μελών της οικογένειας τους σε κλινικές και την ταφή των ανθρώπων τους που πέθαναν από τον ιό, ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μόλυνσής τους.
2ος μύθος: Η επιστροφή των ασθενών με Εμπολα στις χώρες προέλευσής τους βάζει τους πολίτες σε κίνδυνο
Αλήθεια: Ακόμα κι αν ο Donald Trump αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας, μέσω Twitter, την άποψή του ότι φέρνοντας ασθενείς με Εμπολα πίσω στις χώρες που κατοικούν για θεραπεία, είναι εγκληματική πράξη, δεν θα αποθαρρυνθούμε από το να δούμε τα πραγματικά δεδομένα της νόσου.
«Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να επιτρέψουν τα μολυσμένα άτομα με Εμπολα να επιστρέψουν. Οι άνθρωποι που πάνε σε μακρινά μέρη για να βοηθήσουν είναι σπουδαίοι, αλλά θα πρέπει να υποστούν τις συνέπειες»! έγραψε ο μεγιστάνας, προδίδοντας με τον τρόπο αυτόν την πλήρη άγνοιά του για τον Εμπολα.
Η εξάπλωση του ιού δεν οφείλεται στο ότι είναι ένα μοναδικά ισχυρό στέλεχος ιού, αλλά στην απελπιστικά ελλιπή υγειονομική περίθαλψη της δυτικής Αφρικής. Γάντια, ποδιές, μάσκες, τήρηση των κανόνων υγιεινής και μονάδες απομόνωσης είναι αρκετά για να προστατευτούν οι υγειονομικοί από τη μόλυνση από τον ιό. Ομως, οι χώρες όπου ο ιός Εμπολα έχει εξαπλωθεί δεν έχουν επαρκείς πόρους ή εγκαταστάσεις για να περιθάλψουν σωστά και να απομονώσουν τους ασθενείς.
Mιλώντας στην εφημερίδα «Voice of America», ο Dr. Daniel Bausch, εμπειρογνώμων του ιού, καθηγητής του Πανεπιστημίου Tulane, εξηγεί ότι τα χρόνια του πολέμου και της φτώχειας έχουν αφήσει χώρες, σαν τη Σιέρα Λεόνε και τη Λιβερία, εξαιρετικά ευάλωτες σε μια επιδημία. «Πηγαίνεις σε ένα νοσοκομείο στη Σιέρα Λεόνε και τη Λιβερία και δεν είναι ασυνήθιστο για έναν υγειονομικό να πει: “Δεν έχουμε γάντια” ή “Δεν έχουμε καθαρές βελόνες”» και προσθέτει: «Ολες οι μεγάλες επιδημίες του ιού Εμπολα ή του αδερφού του, ιού Marburg, συμβαίνουν σε μέρη όπου η μακροχρόνια κοινωνική και πολιτική αναταραχή έχουν αποδεκατίσει τα δημόσια συστήματα υγείας».
3ος μύθος: Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη επιδημία του ιού Εμπολα
Αλήθεια: Αυτό είναι το μεγαλύτερο ξέσπασμα του ιού Εμπολα στην Ιστορία, αλλά δεν είναι το πρώτο. Ο ιός διαγνώστηκε για πρώτη φορά στον άνθρωπο το 1976 στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Τότε, είχαν μολυνθεί 318 άνθρωποι και η θνησιμότητα έφτανε το 88%. Από τότε, διάφορα στελέχη της νόσου έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην αφρικανική ήπειρο, μολύνοντας 425 άτομα το 2000 και, πιο πρόσφατα, 57 άτομα το 2012, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
4ος μύθος: Ο Εμπολα μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά (ή κρεμμύδια ή συμπυκνωμένο γάλα ή…)
Αλήθεια: Τα αντιβιοτικά θεραπεύουν βακτηριακές λοιμώξεις, όχι ιογενείς λοιμώξεις. Επί του παρόντος, δεν υπάρχει ούτε θεραπεία ούτε εμβόλιο για τον ιό Εμπολα.
Αντ' αυτών, υπάρχει ένας πειραματικός ορός ο οποίος έχει σχεδιαστεί για να εμποδίσει την πορεία του ιού. Πριν από την τρέχουσα επιδημία, είχε δοκιμαστεί μόνο σε πιθήκους και δεν έχει εγκριθεί για ανθρώπινη χρήση. Οι Αμερικανοί ασθενείς με Εμπολα, Κεντ Μπράντλεϊ και Νάνσι Ράιτμπολ, αποφάσισαν να το ρισκάρουν και να λάβουν το πειραματικό φάρμακο. Οι πρώτες αναφορές είναι συγκρατημένα αισιόδοξες όσον αφορά τη βελτίωση της πορείας της υγείας τους. Ωστόσο δεν είναι ξεκάθαρο τι ρόλο παίζει -κι αν παίζει- ο ορός στην ανάρρωσή τους, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Washington Post».
5ος μύθος: Ακόμα κι αν νικήσετε τον ιό Εμπολα, μπορεί να τον μεταδώσετε
Αλήθεια: Μόνο οι άνθρωποι που παρουσιάζουν συμπτώματα του Εμπολα μπορεί να μεταδώσουν τον ιό σε άλλους. Στη Μινεσότα των ΗΠΑ, όπου σημειώθηκε ο πρώτος και μοναδικός μέχρι στιγμής θάνατος Αμερικανού, ο Aaron DeVries, γιατρός, διευθυντής του Tμήματος Λοιμωδών Νοσημάτων του υπουργείου Υγείας στην Πολιτεία, διαβεβαίωσε τους πολίτες της κοινότητας ότι μόνο τα άτομα με συμπτώματα του ιού, όπως είναι ο πυρετός, ο πονοκέφαλος, ο εμετός και η διάρροια, μπορεί να τον μεταδώσουν, όπως αναφέρει ο αμερικανικός ειδησεογραφικός ιστότοπος και blog «The Huffington Post». Ωστόσο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επισημαίνει ότι ο ασθενής που έχει αναρρώσει από τον ιό μπορεί να τον μεταδώσει μέσω του σπέρματός του μέχρι και επτά εβδομάδες μετά.
6ος μύθος: Ο Εμπολα υγροποιεί τα όργανά σας και προκαλείται αιμορραγία από το στόμα
Αλήθεια: Αν και μεταξύ των συμπτωμάτων του ιού περιλαμβάνονται η αιμορραγία από τα μάτια, τα αυτιά, τη μύτη και το στόμα, αυτά αφορούν μόνο το 20% των περιπτώσεων, εξηγεί στη «Huffington Post» η Dr. Nahid Bhadelia, MD, επιδημιολόγος διευθύντρια του Eθνικού Κέντρου Εργαστηριακού Ελέγχου Αναδιδόμενων Λοιμώξεων στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης.
Τα όργανα του σώματος δεν υγροποιούνται. Ωστόσο, όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν από Εμπολα είναι συνήθως επειδή ο ιός προκαλεί πολυοργανική ανεπάρκεια και σοκ. Αυτό συμβαίνει επειδή ο ιός αποδυναμώνει τα αιμοφόρα αγγεία, προκαλώντας εσωτερική και ενίοτε εξωτερική αιμορραγία. Ο ιός επίσης εμποδίζει το σώμα από την αποτελεσματική πήξη του αίματος, η οποία θα βοηθούσε να σταματήσει η αιμορραγία.
…………………………………………………….
Το όνομά του
Το μαύρο ποτάμι
Ο ιός Εμπολα πρωτοεμφανίστηκε πριν από 38 χρόνια προκαλώντας μία μυστηριώδη ασθένεια σε χωρικούς του Ζαΐρ -σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Η διεθνής επιστημονική ομάδα που ήταν επιφορτισμένη με τη διερεύνηση της ασθένειας σοκαρίστηκε, το 1976, με το ξέσπασμα του ιού.
Οι επιστήμονες εξέτασαν δείγματα αίματος που αποστάλθηκαν από την Αφρική σε ένα βελγικό εργαστήριο. Ο ιός έμοιαζε με σκουλήκι ή μακρύ κορδόνι. Με το που έφτασαν στο Ζαΐρ οι επιστήμονες, παρατήρησαν πόσο γρήγορα εξαπλωνόταν και πόσο γρήγορα σκότωνε τα θύματά του. Ηξεραν ότι έπρεπε να εντοπίσουν τον τρόπο μετάδοσής του, τη δράση του στο εσωτερικό του σώματος και το πώς θα μπορούσε να σταματήσει. Αλλά θα έπρεπε, επίσης, να βρουν ένα όνομα για τον νέο ιό.
Η ιστορία για το πώς ο ιός Εμπολα πήρε το όνομά του είναι σύντομη και κάπως τυχαία, σύμφωνα με τον Piot. Αργά μια νύχτα, η ομάδα των επιστημόνων καθώς έπιναν μπέρμπον συζητούσαν για το πιθανό όνομα που θα έπρεπε να δώσουν στον ιό που… κυνηγούσαν.
Ο ιός εμφανίστηκε σε ένα χωριό που ονομάζεται Yambuku, έτσι θα μπορούσε από κει να πάρει το όνομά του, υποστήριξε το μέλος της ομάδας Dr. Piere Sureau, του Ινστιτούτου Παστέρ της Γαλλίας. Ομως, ονομάζοντας τον ιό Yambuku το χωριό θα διέτρεχε τον κίνδυνο στιγματισμού, υποστήριξε ο Dr. Joel Breman, του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Nόσων (CDC). Ηταν ο Karl Johnson, ένας άλλος ερευνητής από το CDC και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, που πρότεινε ο ιός να πάρει το όνομα ενός ποταμιού, έτσι ώστε να μετριαστεί η έμφαση σε έναν συγκεκριμένο τόπο.
Ετσι, κάρφωσαν έναν μικρό χάρτη στον τοίχο και άρχισαν να αναζητούν άλλα ποτάμια κοντά στο Yambuku. Στον χάρτη φάνηκε ότι το πιο κοντινό ποτάμι ονομαζόταν Εμπολα, που σημαίνει «Μαύρος Ποταμός» στην τοπική διάλεκτο lingala. «Φαινόταν κατάλληλα δυσοίωνη η ονομασία», γράφει ο Piot στο βιβλίο του.
……………………………………………………………………………………………………………..
Το παιχνίδι των φαρμακοβιομηχάνων κοστίζει ανθρώπινες ζωές
Aνθρωποι χάνουν καθημερινά τη ζωή τους από το πρόσφατο ξέσπασμα του ιού Εμπολα που μαίνεται στην Αφρική. Παρ' όλα αυτά, δεν υπάρχει καμία γνωστή θεραπεία για τον ιό, ούτε προληπτικό εμβόλιο που να μπορεί να προστατεύσει τους ανθρώπους. Τι θα χρειαστεί, λοιπόν, για να απαλλαγούμε από αυτήν την καταστροφική ασθένεια, η οποία μετρά σαρωτικές εμφανίσεις από το 1938;
«Υπάρχουν πολλά εμβόλια που ήταν εξαιρετικά επιτυχή στην προστασία των πειραματόζωων, συμπεριλαμβανομένων των μη ανθρώπινων πρωτευόντων θηλαστικών, κατά του ιού Εμπολα», δήλωσε πρόσφατα στα διεθνή ΜΜΕ ο Dr. Thomas W. Geisbert, καθηγητής Mικροβιολογίας και Aνοσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Αλλά τι γίνεται με την ανάπτυξη ενός εμβολίου για τους ανθρώπους; «Είναι μια πολύ μεγάλη ρυθμιστική διαδικασία. Από την ανάπτυξη ενός εμβολίου για τα ζώα μέχρι την προστασία των ανθρώπων… Είναι πραγματικά απλώς μια διαδικασία με πολλά ρυθμιστικά και γραφειοκρατικά εμπόδια».
Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή, όπως εξήγησε ο Dr. Stephen Morse, επιδημιολόγος στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Columbia Mailman, Σχολή Δημόσιας Υγείας, είναι ότι ισχυρό λόγο στο «παιχνίδι» έχουν οι οικονομικοί παράγοντες.
«Οι εταιρείες εμβολίων καθοδηγούνται από τις οικονομικές θεωρήσεις», είπε και πρόσθεσε: «Είναι φοβερό, αλλά πρέπει να το πω: προχωρούν μόνο αν είναι πεπεισμένοι ότι οικονομικά… αξίζει τον κόπο να παραχθεί ένα εμβόλιο».
…………………………………………………………………………….
Τι συμβαίνει όταν ένα άτομο έχει μολυνθεί
[2]Πώς ενεργεί ο διαβόητος για την πρόκληση, σε ορισμένες περιπτώσεις, αιμορραγίας από τα μάτια και τα αυτιά αλλά και κυρίως θανάτου ιός Εμπολα; Πώς δρα και προκαλεί τόσο ακραία συμπτώματα; Και γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός δυσκολεύεται τόσο πολύ να αποκρούσει τον θανατηφόρο ιό;
Πρόκειται, άλλωστε, για τον ιό που ευθύνεται για την «επιδημία που κινείται πιο γρήγορα απ' ό,τι οι προσπάθειές μας για να τον ελέγξουμε», όπως -συμφωνά με το Reuters- είπε η Margaret Chan, επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Στα παραπάνω ερωτήματα απαντά στη «Huffington Post» η Dr. Nahid Bhadelia, MD, επιδημιολόγος διευθύντρια του Eθνικού Κέντρου Εργαστηριακού Ελέγχου Αναδιδόμενων Λοιμώξεων στο Πανεπιστημίου της Βοστόνης.
Πώς εισέρχεται στο σώμα;
Είναι γνωστό ότι ο Εμπολα δεν μολύνει τον άνθρωπο μέσω του αέρα – θα πρέπει να έρθει σε επαφή με τον ιό, κατά κάποιον τρόπο, για να κινδυνεύσει από λοίμωξη.
Mεταδίδεται μέσω της έκθεσης σε μολυσμένο με τον ιό ζώο (νυχτερίδα ή πρωτεύον), μέσω της έκθεσης στα σωματικά υγρά ενός ανθρώπου που έχει προσβληθεί και έχει συμπτώματα και μέσω της έκθεσης σε αντικείμενα που έχουν μολυνθεί με τον ιό. Οι άνθρωποι που φροντίζουν ένα άρρωστο μέλος της οικογένειάς τους έρχονται σε επαφή με τον ιό, για παράδειγμα, όταν καθαρίζουν τον εμετό ή τη διάρροια. Ο ιός εισέρχεται στον οργανισμό τους μέσω της μύτης, του στόματος, των ματιών κ.ο.κ., από τη στιγμή που δεν τηρούνται αυστηρά οι κανόνες υγιεινής – πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι.
Ο Εμπολα μπορεί να επιβιώσει έξω από τον οργανισμό που έχει μολύνει για σημαντικό χρονικό διάστημα – μια-δυο ημέρες σε θερμοκρασία δωματίου. Για τον λόγο αυτόν, ο έλεγχος των λοιμώξεων είναι εξαιρετικά σημαντικός. «Αν αποστειρώνεται ο εξοπλισμός, αν υπάρχει διαθεσιμότητα απολυμαντικών, ορών… και αν είμαστε σε θέση να καθαρίζουμε τους χώρους και να απομονώνουμε αποτελεσματικά τους ασθενείς, η έκρηξη του ιού δεν θα έβρισκε γόνιμο έδαφος να εξαπλωθεί. Γι' αυτό στους χώρους με καλό έλεγχο των λοιμώξεων και ιατρικές υποδομές δεν υπάρχει απολύτως κανένας κίνδυνος εξάπλωσης του παθογόνου».
Με τι μοιάζουν τα συμπτώματα;
Ο Εμπολα ξεκινά συνήθως με γριπώδη συμπτώματα. Αν και είναι γνωστός για τα ακραία αιμορραγικά συμπτώματά του -αιμορραγία από τα μάτια, κ.λπ.-, αυτά δεν θα τα βιώσουν όλοι. «Στην πραγματικότητα, μόνο το 20% των ανθρώπων θα έχουν αυτά τα ακραία συμπτώματα. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να υποκύψουν στην ασθένεια πριν φτάσει σε αυτό το σημείο, μερικοί μπορεί να έχουν μια μικρή αιμορραγία, μερικοί μπορεί να έχουν μόνο αιμορραγία των ούλων ή μώλωπες». Τα συμπτώματα που θυμίζουν γρίπη συνήθως συμβαίνουν στα πρώτα στάδια της ασθένειας, πριν το άτομο αρρωστήσει πολύ και αρχίσει να βιώνει πιο σοβαρά συμπτώματα όπως είναι ο εμετός, η διάρροια και η χαμηλή αρτηριακή πίεση. Η βαριά αιμορραγία παρατηρείται στα τελικά στάδια της νόσου. Οι άνθρωποι που πεθαίνουν από τον ιό συνήθως καταλήγουν από πολυοργανική ανεπάρκεια και σοκ. «Το σοκ είναι από την αιμορραγία – ο ασθενής αιμορραγεί σε διάφορα μέρη του σώματός του και το αίμα διαρρέει έξω από τα αιμοφόρα αγγεία. Ακόμα και αν δεν είναι εμφανής η αιμορραγία, συμβαίνει διαρροή αίματος».
Τι συμβαίνει όταν εισέλθει στο σώμα;
Μόλις ο ιός Εμπολα βρει τον δρόμο του μέσα στο σώμα, μπαίνει στα κύτταρα του οργανισμού και αναπαράγει τον εαυτό του. «Στη συνέχεια, εκρήγνυται έξω από τα κύτταρά και παράγει την πρωτεΐνη αυτή που σπέρνει τον όλεθρο». Η πρωτεΐνη ονομάζεται γλυκοπρωτεΐνη ιού Εμπολα (ebolavirus) και προσκολλάται στα κύτταρα στο εσωτερικό των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό αυξάνει τη διαπερατότητα των αιμοφόρων αγγείων, οδηγώντας στη διαρροή αίματος έξω από τα αγγεία. «Ο ιός προκαλεί διαταραχή στην ικανότητα του σώματος να πήζει και να πυκνώνει το αίμα». Ακόμα και άνθρωποι που δεν εμφανίζουν αιμορραγικά συμπτώματα αντιμετωπίζουν αυτή τη διαρροή αίματος από τα αγγεία – που μπορεί να οδηγήσει σε σοκ και, τελικά, σε θάνατο.
Ο ιός Εμπολα είναι επίσης «μανούλα» στο να αποφεύγει τις φυσικές άμυνες του οργανισμού: μπλοκάρει την ειδοποίηση του οργανισμού προς τα κύτταρα που ονομάζονται ουδετερόφιλα, τα οποία είναι λευκά αιμοσφαίρια επικεφαλής της σήμανσης συναγερμού ώστε να επιτεθεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Ο Εμπολα μολύνει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και ταξιδεύει με τα κύτταρα αυτά σε άλλα μέρη του σώματος – συμπεριλαμβανομένων του ήπατος, των νεφρών, της σπλήνας και του εγκεφάλου.
Κάθε φορά που ένα από τα κύτταρα που έχουν μολυνθεί με τον ιό Εμπολα εκρήγνυται και χύνεται έξω το περιεχόμενό του, η ζημιά και η παρουσία των σωματιδίων του ιού ενεργοποιούν τα μόρια που ονομάζονται κυτοκίνες. Σε ένα υγιές σώμα, οι κυτοκίνες είναι υπεύθυνες για να προκαλέσουν μια φλεγμονώδη αντίδραση, έτσι ώστε το σώμα να ξέρει ότι δέχεται επίθεση. Αλλά στην περίπτωση ενός ασθενή με Εμπολα, «συμβαίνει μια τόσο εντυπωσιακή απελευθέρωση κυτοκινών, που είναι η αιτία για τα γριπώδη συμπτώματα» – το πρώτο σημάδι του ιού Εμπολα.
Σύνδεσμος άρθρου : http://www.efsyn.gr/?p=246747
λήψη του εγγράφου σε pdf
https://drive.google.com/file/d/0By0AQofgjr2WanloM2FCeEs5WjQ/view?usp=sharing
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου